ಉಲ್ಲೇಖ: ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀಅನಿರುದ್ಧ ಬಾಪುರವರ ದೈನಿಕ 'ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ'ದಲ್ಲಿನ 'ತುಳಸೀಪತ್ರ' ಎಂಬ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಸರಣಿಯ ಸಂಪಾದಕೀಯ ಸಂಖ್ಯೆ ೧೩೯೨ ಮತ್ತು ೧೩೯೩.
ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀಅನಿರುದ್ಧ ಬಾಪು 'ತುಳಸೀಪತ್ರ - ೧೩೯೨' ಎಂಬ ಸಂಪಾದಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ:
ಮಣಿ ದ್ವೀಪ ಸಿಂಹಾಸನಾರೂಢಳಾದ ಆದಿಮಾತೆಯ ಮುಖದಿಂದ ಮಧುರ ಭಕ್ತಿಯ ಮಹಿಮೆ ಮತ್ತು ಅದರ ವೃದ್ಧಿಗಾಗಿ ತ್ರೇತಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ದ್ವಾಪರಯುಗದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸುವ ಪರಶುರಾಮ, ಶ್ರೀರಾಮ, ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣರ ಮೂರು ಅವತಾರಗಳ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಕೇಳಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲರೂ ತನ್ಮಯರಾಗಿದ್ದರು.
'ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿ ಕತ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿನಿ ಕಾಂತಿ ಇವರು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಆದಿಮಾತೆಯನ್ನೇ ಜನ್ಮ ನೀಡಲಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿ ಕಾತ್ಯಾಯನ ಹಾಗೂ ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿನಿ ಕೃತಿ ಇವರು ಶ್ರೀರಾಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣರಿಗೆ ಜನ್ಮ ನೀಡಲಿದ್ದಾರೆ' ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದವರೆಲ್ಲರೂ ಈ ನಾಲ್ವರ ಸುತ್ತಲೂ ಸೇರಿ ತಮ್ಮ ಸಂತೋಷವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.
ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೈಲಾಸದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ಉತ್ಸಾಹದ ವಾತಾವರಣ ತುಂಬಿತ್ತು. ತಮಗೆ ಏನು ಏನು ದೊರೆಯುತ್ತಿದೆ, ಏನನ್ನು ನೋಡಲು ಮತ್ತು ಅನುಭವಿಸಲು ಸಿಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಎಲ್ಲ ಋಷಿವರ್ಯರು ಮತ್ತು ಶಿವಗಣಗಳೂ 'ಅಂಬಜ್ಞ', 'ಅಂಬಜ್ಞ' ಮತ್ತು 'ಧನ್ಯ ಧನ್ಯ' ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸತೊಡಗಿದರು.
ಮತ್ತು ಶಿವಗಣಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿನ ಅಂಬಜ್ಞತೆಯು ಎಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗುತ್ತಾ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಯಿತೆಂದರೆ ಆ 'ಅಂಬಜ್ಞ' ಭಾವನೆಯು ಒಂದು ಬಿಳಿಯ ಇಷ್ಟಿಕೆಯ (ಇಟ್ಟಿಗೆ) ರೂಪವನ್ನು ತಾಳಿತು.
ಎಲ್ಲ ಶಿವಗಣಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ಬಿಳಿಯ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಇತ್ತು. ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರು ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರಾಗಿ ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರ ಕಡೆ ನೋಡತೊಡಗಿದರು.
ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರು ಆದಿಮಾತೆಯ ಅನುಮತಿಯನ್ನು ಪಡೆದು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಎಲ್ಲ ಶಿವಗಣಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿದರು, "ಅಯ್ಯಾ ಶಿವಗಣಗಳೇ! ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿನ ಅಂಬಜ್ಞತೆಯು ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಧರಿಸಿ."
ಆದರೆ ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರಿಗೂ 'ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ಏನು ಮಾಡಬೇಕು' ಎಂಬುದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ತಿಳಿದು ಆರನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಭಗವತೀ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಮುಂದೆ ಬಂದು ಆದಿಮಾತೆಗೆ ಪ್ರಣಾಮ ಮಾಡಿ ಆ ಎಲ್ಲ ಶಿವಗಣಗಳನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಹೇಳಿದಳು, "ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಕ್ಕಳೇ! ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯು ಮಧುರಭಕ್ತಿಯ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಿಂದ ನಿರ್ಮಾಣವಾದ ಅಂಬಜ್ಞತೆಯ ರೂಪವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಈ ಮಧುರಭಕ್ತಿಯ ಮೂಲ ಆಕರವೇ ಆದಿಮಾತೆ ಚಂಡಿಕಾಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅಂಬಜ್ಞತೆಯು ಆದಿಮಾತೆಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ ದತ್ತಗುರುಗಳ ಕುರಿತಾದ 'ದತ್ತಜ್ಞತೆ'ಯಿಂದಲೇ (ಮಾತೃವಾತ್ಸಲ್ಯ ಉಪನಿಷತ್) ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರೆ, ನೀವೆಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಈ ಬಿಳಿಯ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ಆದಿಮಾತೆ ತನ್ನ ಯಾವ ಬಲಗಾಲನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಇಳಿಸಿದ್ದಾಳೋ ಅದರ ಕೆಳಗಿರುವ ನೀರಿನ ಮೇಲೆ 'ಅವಳ ಚರಣಪೀಠ'ವೆಂದು ಇಡಿ."
ಭಗವತೀ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯ ಈ ಮಾತುಗಳೊಂದಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಶಿವಗಣಗಳು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ಓಡಿ ಆದಿಮಾತೆಯ ಚರಣಗಳ ಬಳಿ ಬಂದು ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.
ಆ ಎಲ್ಲ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳು ಸೇರಿ ತಾನಾಗಿಯೇ ಒಂದೇ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಆದಿಮಾತೆಯ ಬಲಗಾಲಿನ ಕೆಳಗೆ ತೇಲುತ್ತಾ ಇರುವುದು ಕಾಣಿಸಿತು - ಆದರೆ ಈಗ ಆ ಒಂದೇ 'ಅಂಬಜ್ಞತಾ' ಇಷ್ಟಿಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಕೇಸರಿ ಬಣ್ಣದ್ದಾಗಿತ್ತು.
ಈಗ ಶೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ ಮತ್ತು ಭೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲಿರುವ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆದಿಮಾತೆಯ ಚರಣಗಳ ಬಳಿಗೆ ತಲುಪಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲಿರುವ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಆದಿಮಾತೆಯ ಚರಣಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಲು ಎತ್ತಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲಿರುವ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಅಷ್ಟು ಭಾರವಾದವು ಎಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಎತ್ತಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಶೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ ಮತ್ತು ಭೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ ಇಬ್ಬರೂ ಅತ್ಯಂತ ದೀನತೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಆರಾಧ್ಯದೇವತೆ, ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನನ್ನು ಕೇಳಿದರು, "ಹೇ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ! ನಮ್ಮ ಕೈಯಿಂದ ಯಾವ ತಪ್ಪು ನಡೆದಿದೆ ಎಂದರೆ ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ಆದಿಮಾತೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಸಿದ್ಧಳಿಲ್ಲ?"
ಅವರಿಬ್ಬರ ಈ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ಆದಿಮಾತೆಯು ಮಗ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನನ್ನು ಅವರ ಬಳಿ ಹೋಗುವಂತೆ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದಳು ಮತ್ತು ತಾಯಿಯ ಮಡಿಯಿಂದ ಕೆಳಗೆ ಇಳಿದ ಆ ಏಕಮುಖೀ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ತನ್ನ ಬಾಲರೂಪವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಆ ಇಬ್ಬರ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ನಿಂತನು.
ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನ ಸ್ಪರ್ಶದೊಂದಿಗೆ ಆ ಇಬ್ಬರ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲಿನ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳು ಹಗುರಾಗತೊಡಗಿದವು. ಆದರೆ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕೇವಲ ಕಣ್ಣಿನ ಸನ್ನೆಯಿಂದ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದಕ್ಕೆ ತಡೆ ಒಡ್ಡಿದನು.
ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆರನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯಿಂದಲೇ ಇತರ ಎಂಟು ನವದುರ್ಗಾ ದೇವಿಯರೂ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದರು.
ಆ ಒಂಬತ್ತೂ ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ಕೈಗಳನ್ನು ಆ ಎರಡು ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ತಾಗಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆ ಎರಡು ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳು ಸೇರಿ ಒಂದೇ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಯಿತು.
ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಆ ಇಬ್ಬರಿಗೆ ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಚರಣಪೀಠದ ಮೇಲೆ ಇಡುವಂತೆ ಆಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದನು.
ಈಗ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಹಗುರವಾಗಿತ್ತು.
ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ಆದಿಮಾತೆಯ ಚರಣಪೀಠದ ಮೇಲೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸ್ವತಃ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಅದಕ್ಕೆ ಕೇಸರಿ ಲೇಪ ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಚರಣಪೀಠದ ಮೇಲೆ ಇರುವಾಗಲೇ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಈ ಒಂಬತ್ತೂ ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರಿಂದ ಅವರ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿನ ಕಾಜಲನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡನು ಮತ್ತು ಆ ಕಾಜಲಿಂದ ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಆದಿಮಾತೆಯ ಮುಖವನ್ನು ರೇಖಿಸಿದನು.
ಮತ್ತು ಆ ಒಂಬತ್ತೂ ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರು ಕ್ರಮವಾಗಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಪಲ್ಲುವಿನ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ತೆಗೆದು ಆ ಆದಿಮಾತೆಯ ಮುಖವಾಡಕ್ಕೆ ಕ್ರಮಬದ್ಧವಾಗಿ 'ಚುನರಿ'ಯಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿದರು.
ಈಗ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಎರಡು ಕೈಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ ತನ್ನ ತಾಯಿಯ ಮುಂದೆ ನಿಂತನು ಮತ್ತು ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದಲೇ ಆದಿಮಾತೆಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿದನು.
ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆದಿಮಾತೆಯು ನಗುತ್ತಾ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು, "ಅಶ್ವಿನ್ ನವರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಶುಭ ದಿನದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು ತಯಾರಿಸಿ ಅದನ್ನು ಶ್ರದ್ಧಾವಂತನು ಪೂಜಿಸಿದರೆ ಅದು ಮಗ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನಿಂದ ನೇರವಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ.
ಏಕೆಂದರೆ 'ಮಹರ್ಷಿ ಶೃಂಗಿ' ಮತ್ತು 'ಮಹರ್ಷಿ ಭೃಂಗಿ'ಯಿಂದ 'ಶೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ' ಮತ್ತು 'ಭೃಂಗಿಪ್ರಸಾದ'ರವರೆಗೆ ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಮಾಡಿದ ಎಲ್ಲ ಕಠಿಣ ಪ್ರಯಾಣ ಮತ್ತು ಅದರ ಪುಣ್ಯದ ಭಾರವು ಈ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಬೇಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಆ ಪುಣ್ಯದ ಭಾರವು ಅವರ ಅಂಬಜ್ಞತೆಯಿಂದಲೇ ಅವರ ಮಸ್ತಕದಿಂದ ಹೋಗಿ ಈ ಇಷ್ಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿತು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಗಳು ಅವರ ಅಪಾರ ಪುಣ್ಯದಿಂದ ಭಾರವಾದವು.
ಮತ್ತು ಆ ಅಪಾರ ಪುಣ್ಯ ನನ್ನ ಚರಣಗಳಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನನ್ನ ಮಗನು ಮಾಡಿದ ಆಗ್ರಹದ ಪ್ರಕಾರ ನಾನು ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆಯನ್ನು 'ನನ್ನ ಪೂಜನೀಯ ಸ್ವರೂಪ'ವೆಂದು, 'ಪೂಜನಪ್ರತೀಕ'ವೆಂದು ಮತ್ತು 'ನವದುರ್ಗಾಪ್ರತೀಕ'ವೆಂದು ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಆಗಲಿ."
ಇದನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಆದಿಮಾತೆಯ ಚರಣಗಳ ಕೆಳಗಿರುವ ಆ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಅಂದರೆ ಚಂಡಿಕಾಪಾಷಾಣವನ್ನು ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದರ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಸ್ವತಃ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು.
ಬಾಪು ಮುಂದೆ 'ತುಳಸೀಪತ್ರ - ೧೩೯೩' ಎಂಬ ಸಂಪಾದಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ,
ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಆ ಭಗವತೀ ಇಷ್ಟಿಕೆ ಅಂದರೆ ಮಾತೃಪಾಷಾಣವನ್ನು ತನ್ನ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟು ಅತ್ಯಂತ ಶಾಂತ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಪೂಜೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು.
ಅವನು ಕ್ರಮವಾಗಿ ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಜಪಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. 'ಓಂ ಶೈಲಪುತ್ರ್ಯೈ ನಮಃ' ದಿಂದ 'ಓಂ ಸಿದ್ಧಿದಾತ್ರ್ಯೈ ನಮಃ' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆದಿಮಾತೆಯು "ನವರಾತ್ರಿ ಪ್ರತಿಪದಾ" ಎಂದಳು. ನಂತರ ಇದೇ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಉಚ್ಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆದಿಮಾತೆಯು "ನವರಾತ್ರಿ ದ್ವಿತೀಯಾ... ... ... ನವರಾತ್ರಿ ನವಮೀ" ಎಂದು ತಿಥಿಗಳನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸಿದಳು.
ಹೀಗೆ ನವರಾತ್ರಿ ಪೂಜೆ ಸಂಪನ್ನವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಆ ಚಂಡಿಕಾಪಾಷಾಣವನ್ನು, ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರ ಮೂಲರೂಪವಾಗಿರುವ ಭಕ್ತಮಾತೆ ಪಾರ್ವತಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವಳ ಕೈಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆ ಮಾತೃಪಾಷಾಣವು ಪಾರ್ವತಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಕಂಕಣಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿರುವ ಮೋಹನಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡಿತು. ಈ ಮೋಹನಮಾಲೆಗೆ ಒಂಬತ್ತು ಪದರಗಳಿದ್ದವು.
ಎಲ್ಲ ಋಷಿ ಸಮುದಾಯ ಮತ್ತು ಶಿವಗಣಗಳಿಗೆ ನವರಾತ್ರಿ ಪೂಜೆ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹೇಗೆ ಇರಬೇಕೆಂಬುದು ತಿಳಿದುಬಂದಿತ್ತು.
ಈಗ ಆ ಎಲ್ಲ ನವದುರ್ಗಾದೇವಿಯರು ಮತ್ತೆ ಒಮ್ಮೆ ಆರನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾದರು.
ಈಗ ಭಗವಾನ್ ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನು ಕೂಡ ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರ ಮಸ್ತಕದ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಸ್ಥಿರಸ್ಥಾನದ ಮೇಲೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತನು, ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಬಾಲಕನ ರೂಪದಲ್ಲಿ;
ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರು ಆರನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಗೆ ಪ್ರಣಾಮ ಮಾಡಿ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು, "ಅಯ್ಯಾ ಆಪ್ತ ಬಂಧುಗಳೇ! ಈ ಆರನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಅಂದರೆ ಶಾಂಭವೀ ವಿದ್ಯೆಯ ಹನ್ನೊಂದನೆಯ ಮತ್ತು ಹನ್ನೆರಡನೆಯ ಹಂತದ (ಕಕ್ಷೆಯ) ಅಧಿದೇವತೆಯು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದಾಗ ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತ ವಿಷಯಗಳು ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಬಂದವು. ಇದರ ಕಾರಣ ಅವಳ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲೇ ಇದೆ.
ಭಗವತೀ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯ ಆರು ಮುಖ್ಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.
೧) ಈ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯು ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೀತಿ, ದಯೆ, ಕರುಣೆ ಇಂತಹ ಸಾತ್ತ್ವಿಕ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಉದಯಿಸಿ ಅವರ ಶೌರ್ಯಕ್ಕೆ ಕ್ರೌರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಧರ್ಮದ ರೂಪ ಬರದಂತೆ ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾಳೆ.
ಮತ್ತು ಇದರಿಂದಾಗಿ ಚಂಡಿಕಾಕುಲದ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತನು ಎಷ್ಟು ಶೂರ, ಪರಾಕ್ರಮಿ ಮತ್ತು ವಿಜಯಶಾಲಿಯಾದರೂ ಸಹ 'ಅಸುರ' ಎಂದಿಗೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ.
೨) ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿರುವ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತ ತಂದೆತಾಯಿಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಸರಿಯಾದ ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಿಯೆಯ ಸಹಾಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾಳೆ.
೩) ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವ 'ಅಂಬಜ್ಞ' ಭಾವವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಅವನ ಸದ್ಗುರು ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನೊಂದಿಗಿನ ಸಂಬಂಧವು ಮತ್ತಷ್ಟು ದೃಢವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
೪) ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ 'ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸುಖ ನೆಲೆಸಲಿ' ಎಂದು ಕೃಪೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.
೫) ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರಿಗೆ ಅವರ ಹಿತಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.
ಮತ್ತು
೬) ಇದೇ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯು ಚಂಡಿಕಾಕುಲದ ಭಕ್ತರ ಶತ್ರುಗಳು ಪ್ರಬಲರಾಗತೊಡಗಿದಾಗ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ತಾನೇ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ,
ಏಳನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸುತ್ತಾಳೆ."
ಇಷ್ಟು ಹೇಳಿ ಶಿವ-ಋಷಿ ತುಂಬುರರು ಭಗವತೀ ಕಾತ್ಯಾಯನಿಯ ಚರಣಗಳ ಮೇಲೆ ಮಸ್ತಕ ಇಟ್ಟು, 'ನನ್ನನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಅಂಬಜ್ಞನನ್ನಾಗಿ ಇಡು' ಎಂದು ಕೃಪೆಯಾಚನೆ ಮಾಡಿದರು.
ಮತ್ತು
ಅದರೊಂದಿಗೆ ಭಗವತೀ ಕಾತ್ಯಾಯನಿ ಅದೃಶ್ಯಳಾಗಿ, ಒಮ್ಮೆಲೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ದಟ್ಟವಾದ ಕತ್ತಲು ಆವರಿಸಿತು.
ಸ್ವತಃ ಆದಿಮಾತೆಯೂ ಸಹ ಆ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತೇಜಸ್ಸನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಳು.
ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ಋಷಿವರ್ಯರು ಮತ್ತು ಶಿವಗಣಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಕುತೂಹಲದಿಂದ - 'ಮುಂದೆ ಏನಾಗಲಿದೆ? ನಮಗೆ ಏನನ್ನು ನೋಡಲು ಸಿಗಲಿದೆ? ಮತ್ತು ನಾವು ಎಷ್ಟು ಭಾಗ್ಯಶಾಲಿಗಳು' ಎಂಬ ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದರು.
ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೆಲೆ ಈ ಸುತ್ತಲೂ ಆವರಿಸಿದ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ವಿದ್ಯುತ್-ಶಲಾಕೆಗಳು ಮಿಂಚಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು ಮತ್ತು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಡಕತೊಡಗಿದವು.
ಮತ್ತು ಒಂದು ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಆ ವಿದ್ಯುಲ್ಲತೆಗಳ ಪ್ರಕಾಶದಲ್ಲಿ ಏಳನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾಲರಾತ್ರಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸತೊಡಗಿದಳು.
ನವದುರ್ಗಾ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯು ಕತ್ತಲಿಗಿಂತಲೂ ಸಾವಿರಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಕಪ್ಪಗಿದ್ದ ಕಾರಣ ಅವಳು ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಇವಳಿಗೆ ಮೂರು ಕಣ್ಣುಗಳಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಈ ಮೂರೂ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಆಕಾರದಾಗಿದ್ದವು.
ಭಗವತೀ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯ ಈ ಮೂರೂ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಅಸಾಧಾರಣವಾದ ದಹಿಸುವ ತೇಜಸ್ಸು ಹೊರಗೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿರುವ ಯಾರಿಗೂ ಆ ತೇಜಸ್ಸಿನ ಸ್ಪರ್ಶವೂ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಭಗವತೀ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯ ಎರಡೂ ಮೂಗಿನ ಹೊಳ್ಳೆಗಳಿಂದ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಅಗ್ನಿಯ ಜ್ವಾಲೆಗಳು ಬಾಣಗಳಂತೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗೆ ಚಿಮ್ಮುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೂ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರಿಗೆ ತಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ಭಗವತೀ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯ ಕುತ್ತಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿನ ಮಾಲೆಗಳಿದ್ದವು.
ಭಗವತೀ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯು ಚತುರ್ಹಸ್ತಳಾಗಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಬಲಗೈಯ ಎರಡು ಕೈಗಳು 'ಅಭಯ' ಮತ್ತು 'ವರದ' ಮುದ್ರೆಗಳಲ್ಲಿದ್ದವು. ಅವಳ ಎಡಭಾಗದ ಮೇಲಿನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಂಟಕಾಸ್ತ್ರ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಕೆಳಗಿನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗ ಮತ್ತು ಕಠಾರಿಯ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯಿಂದ ಆದ ಚಾಂದ್ರತಲವಾರ ಇತ್ತು.
ಕಂಟಕಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಚಾಂದ್ರತಲವಾರ ಚಿತ್ರ
ಭಗವತೀ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಹಿಂಸ್ರವಾದ ಕತ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು.
ಹೀಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಭಯಾನಕ ಸ್ವರೂಪವುಳ್ಳ ಈ ಏಳನೆಯ ನವದುರ್ಗಾ ಕಾಲರಾತ್ರಿಯು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಎಲ್ಲ ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮವಾದಿನಿಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕುಣಿಯಲು ಮತ್ತು ಹಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.
ಮತ್ತು ಏಕಮುಖದಿಂದ 'ಜಯ ಜಯ ಶುಭಂಕರಿ ಕಾಲರಾತ್ರಿ' ಎಂದು ಅವಳ ಗುಣಗಾನ ಮಾಡತೊಡಗಿದರು.
ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತನಿಗೂ ಅವಳ ರೂಪದ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಭಯ ಇರಲಿಲ್ಲ.
(ಸದ್ಗುರು ಶ್ರೀಅನಿರುದ್ಧರು ಹೇಳಿದಂತೆ ನವರಾತ್ರಿ ಪೂಜೆಯ ವಿಧಿವಿಧಾನ ಎಂದರೆ ನವರಾತ್ರಿಯ ಅಂಬಜ್ಞ ಇಷ್ಟಿಕಾ ಪೂಜೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಗುರುವಾರ, ೧೪ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೦೧೭ ರಂದು ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ಲಿಂಕ್ ಇಲ್ಲಿದೆ - https://sadguruaniruddhabapu.com/post/navaratri-poojan-ashwin-marathi)