ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅವತಾರವೇ, 108%. ಯಾವುದೇ ಮನುಷ್ಯ ಎಷ್ಟೇ ಪಾಪಿ ಆಗಿರಲಿ, ಅವನಲ್ಲಿರುವ ಜೀವ ಆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅಂಶವೇ. ಇಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ, ಕೆಲವರು ಅದನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಅದನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಪಾಪಿಯೊಳಗೆ ಅದು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಪವಿತ್ರ ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ ಅದು ಕ್ರಿಯಾಶೀಲವಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಒಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ವ್ಯವಹಾರ ಎಂದರೆ, ಒಬ್ಬ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅಂಶದೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅಂಶದ ಸಂಬಂಧ. ಅಂದರೆ, ಒಬ್ಬ ವಿಷ್ಣುವಿನೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಸಂಬಂಧ. ನಮಗೆ ಹೃದಯ ಎಂದರೆ ರಕ್ತವನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಪಂಪ್ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಹೌದು, ಆ ಅರ್ಥವು ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತ ಇದೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಅದರ ಆಚೆಗೆ, ನಾವು "ಈ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಹೃದಯ ಇದೆಯೇ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ?" ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ನಾವು ಅವನಿಗೆ ರಕ್ತವನ್ನು ಪಂಪ್ ಮಾಡುವ ಅಂಗ ಇದೆಯೇ ಎಂದು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವು ಕೇಳುವುದು ಅವನಿಗೆ ಭಾವನೆಗಳಿದೆಯೇ? ಅವನಿಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿ ಇದೆಯೇ? ಅವನಿಗೆ ಕರುಣೆ ಇದೆಯೇ? ಅವನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಇದೆಯೇ? "ಅವನ ಹೃದಯ ಕಲ್ಲು" ಅಥವಾ "ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ" ಎಂದು ನಾವು ಹೇಳುತ್ತೇವೆ. ಇದರ ಅರ್ಥವೇನು? ಆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಭಾವನೆಗಳಿಲ್ಲ. ಅವನ ಭಾವನೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಠಿಣ, ಮೃದುವಾಗಿಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವನೆ ಇಲ್ಲ. ಅವನಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಆರ್ದ್ರತೆ ಇಲ್ಲ.
ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಹೃದಯ ಎಂದರೇನು? ಅದು ಪ್ರೀತಿಯ ಆವಾಸಸ್ಥಾನ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ, ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ನಾವು ಬಾಣವನ್ನು ತೆಗೆದು ಹೃದಯದಿಂದ ಸೀಳಿದ ಬಾಣವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಸರಿ ತಾನೆ? ಏಕೆಂದರೆ ಹೃದಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನ. ಮತ್ತು ಇದು ಕೇವಲ ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನವಲ್ಲ. ಯಾರೇ ಆಗಲಿ, ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನ ಹೃದಯವೇ. ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೃದಯ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. "ಹೃದಯವು ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನ" ಎಂಬ ವಾಕ್ಯ ತಪ್ಪು. ಬದಲಿಗೆ, "ನನ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನ ಯಾವುದು, ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನವೇ ಹೃದಯ". ಮತ್ತು ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳು ಜಮದಗ್ನಿ ಇದಕ್ಕೆ ರಕ್ಷಣೆ ನೀಡಲಿ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ. ನೆನಪಿಡಿ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಆ ಜೀವನ ಬಿಕೋ ಎನ್ನುತ್ತದೆ.
ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಯಾವಾಗಲೂ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದರ ನಡುವಿನ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಎಲ್ಲ ಕೆಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಸೋಲುತ್ತಾರೆ ಗೊತ್ತಾ, ಸ್ನೇಹಿತರೇ? ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯ ಮುಂದೆ ಮಾತ್ರ ಸೋಲುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಕೆಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ, ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ? ಅವರು ತೀವ್ರ ಪ್ರೀತಿ ಇರುವ ಕಡೆ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆ ತೀವ್ರ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುಂದೆ ಅವರು ಸೋಲನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು. ಅವರಿಗೆ ಬೇರೆ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಆಗ ನೀವು ಕೇಳಬಹುದು, ನಮ್ಮ ಸಂಪೂರ್ಣ ದೇಹದಲ್ಲಿ, ಈ ದೇಹದಲ್ಲಿ, ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಥಾನ ನಮ್ಮ ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿದೆಯೇ ಅಥವಾ ನಮ್ಮ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಇದೆಯೇ? ಅಥವಾ ಗಂಟಲಿನಲ್ಲಿ ಇದೆಯೇ? ಎಲ್ಲಿದೆ? ಈ ಹೃದಯ ನಿಖರವಾಗಿ ಏನು? ನಾನು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ, ಮನುಷ್ಯ ಯಾಕೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ? ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ. ಒಂದು, ಯಾವುದಾದರೂ ಲಾಭವಾಗಲಿ ಎಂದು. ಅಥವಾ ಆ ವಿಷಯವು ಲಾಭಕಾರಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು. ಯಾವ ವಿಷಯವು ಲಾಭಕಾರಿಯೂ ಅಲ್ಲ, ಅದರಿಂದ ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಲಾಭವೂ ಇಲ್ಲ, ಅಂತಹ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಮನುಷ್ಯ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆಯೇ? ಇಲ್ಲ, 100% ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.
ನನ್ನ ದೇಹದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕೋಶದಲ್ಲೂ ಹೃದಯವಿದೆ. ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕೋಶದಲ್ಲಿ. ನನ್ನ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜೀವಕೋಶಗಳಿವೆ, ಉಗುರು ಮತ್ತು ಕೂದಲನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ (ಅವು ನಿರ್ಜೀವ ವಸ್ತುಗಳು), ಆ ಜೀವಕೋಶಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಹೃದಯವಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕೋಶದಲ್ಲೂ ರಸ ಇದೆ. ನಾವು ಅದನ್ನು ಪ್ರೋಟೋಪ್ಲಾಸ್ಮ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ, ಆ ರಸವಿದೆ ಮತ್ತು ಆ ರಸ ಇರುವುದರಿಂದಲೇ ಆ ಜೀವಕೋಶ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ. ಆ ರಸವಿದೆ, ಆ ಪ್ರೋಟೋಪ್ಲಾಸ್ಮ್ ಇದೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಆ ಜೀವಕೋಶ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ. ಈ ರಸವು ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕೋಶದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಜೀವಕೋಶಗಳ ಹೊರಗೂ ಇದೆ. ಜೀವಕೋಶದೊಳಗಿನ ರಸ ಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಜೀವಕೋಶ ಒಣಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಜೀವಕೋಶದ ಹೊರಗಿನ ರಸ ಒಣಗಿದರೆ ಸಹ ಜೀವಕೋಶ ಒಣಗುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಜೀವಕೋಶದ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ರಸ ಇರುವುದು ಜೀವಕೋಶ ಜೀವಂತವಾಗಿರಲು ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯಕವಾದ ವಿಷಯ. ರಸ!
ನಾವು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ವರ್ಣಿಸುತ್ತೇವೆ? 'ರಸೋ ವೈ ಸಃ ರಸರಾಜಃ' - ಯಾರು ರಸರಾಜನು, ಯಾರು ಈ ಸಮಗ್ರ ಜೀವಿಗಳ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವದ ರಸನು, ಆ ರಸವೇ ಆ ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ, ಆ ಪರಮಾತ್ಮ, ಆ ಶ್ರೀರಾಮ! ಮತ್ತು ಈ ರಸವೇ ಹೃದಯ. ಇದನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹೃದಯ ಬೇರೆ ಯಾವ ವಿಷಯವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ನನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಹರಡಿರುವ ರಸ. ಲಿಂಫ್ ಅಲ್ಲ, ಲಿಂಫ್ ಬೇರೆ ವಿಷಯ. ರಸ ಅಂದರೆ ಪ್ರೋಟೋಪ್ಲಾಸ್ಮ್, ಅದು ಫ್ಲೂಯಿಡ್, ಅದು ಇಂಟ್ರಾಸೆಲ್ಯುಲರ್ ಫ್ಲೂಯಿಡ್ ಅಥವಾ ಎಕ್ಸ್ಟ್ರಾಸೆಲ್ಯುಲರ್ ಫ್ಲೂಯಿಡ್, ಏನೇ ಇರಲಿ, ಅದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಾವು ರಸ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಆ ರಸದಲ್ಲಿಯೇ ಹೃದಯವಿದೆ. ಆರ್ದ್ರತೆ... ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ? ಅವನು ಈ ರಸದ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಆದರೆ ಅವನು ಎಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ? ಅವನಿಂದ ನನಗೆ ಲಾಭ ಆಗಬೇಕು, ಅವನಿಂದ ನನಗೆ ಹಿತವಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ವಿಚಾರ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇರುವವರೆಗೂ, ಅವನು 'ಅವನು' ಆಗಿ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು 'ಅವನು' ಆಗಿ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು "ಅವನು ನನ್ನವನಾಗುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ಹಿತವಿದೆ, ಅವನು ನನ್ನವನಾಗುವುದೇ ನನ್ನ ಲಾಭ" ಎಂಬ ವಿಚಾರ ಬಂದಾಗ, 'ಅವನು' ಮಾಯವಾಗುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಒಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆಯಬೇಕು, ಅವನಿಂದ ನನ್ನ ಹಿತವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅವನು 'ಅವನು' ಆಗಿ ಇರುತ್ತಾನೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ದೂರ ಇದ್ದಾನೆ. ಆದರೆ ನಾನು 'ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯುವುದೇ ನನ್ನ ಲಾಭ, ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯುವುದರಲ್ಲಿಯೇ ನನ್ನ ಹಿತವಿದೆ' ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ಅವನು 'ಅವನು' ಆಗಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವನು ಆಗ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಸದಲ್ಲೂ
ಬೆರೆತು ಹೋಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಹೃದಯದ ಸ್ಥಾನ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು, ಅವನಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆಯಬೇಕೇ, ಅವನಿಂದ ನನ್ನ ಹಿತವನ್ನು ಸಾಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೇ, ಅಥವಾ ಅವನನ್ನು ಪಡೆಯುವುದೇ ಹಿತವೆಂದು ನಂಬಬೇಕೇ.
-----------------------------------------------
मराठी >> हिंदी >> Eng >> ગુજરાતી>> తెలుగు>> বাংলা>> தமிழ்>> മലയാളം>>