ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೨, ೨೦೧೭ ರ ರಾತ್ರಿ, ಜೋರಾದ ಗುಡುಗು-ಸಿಡಿಲುಗಳೊಂದಿಗೆ ಭಾರಿ ಮಳೆಯಾಯಿತು. ಆಗ ನಾನು ಒಂದು ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ನಾಸಿಕ್‌ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಮರುದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ನನ್ನ ಪತಿ, ಎಂದಿನಂತೆ, ಕುರ್ಲಾ ಸ್ಥಿತ ನಮ್ಮ ಕಚೇರಿಗೆ ತಲುಪಿದರು. ಕಚೇರಿಯ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದ ಕೂಡಲೇ, ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಪ್ಪು ಕಲೆಗಳು ಬಿದ್ದಿರುವುದನ್ನು ಅವರು ಗಮನಿಸಿದರು. ಈ ಕಪ್ಪು ಕಲೆಗಳು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದವು ಎಂದು ಹುಡುಕುತ್ತ, ಅವರು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಮತ್ತು ಮೇಲಕ್ಕೆ ನೋಡಿದರು. ಆಗ ಕಚೇರಿಯ ಮುಖ್ಯ ಡಿ.ಪಿ. ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸುಟ್ಟುಹೋಗಿರುವುದು ಅವರಿಗೆ ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಇದರಿಂದ, ರಾತ್ರಿ ಕಚೇರಿಯ ವಿದ್ಯುತ್ ವೈರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಭೀಕರ ಬೆಂಕಿ ಹತ್ತಿಕೊಂಡಿತ್ತು ಎಂಬುದು ಖಚಿತವಾಯಿತು. ಡಿ.ಪಿ.ಯ ಲೋಹದ ಮುಚ್ಚಳದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಇಂಚಿನಷ್ಟು ರಂಧ್ರ ಉಂಟಾಗಿತ್ತು, ಇದರಿಂದ ಬೆಂಕಿ ಎಷ್ಟು ತೀವ್ರವಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು.
ಆದರೆ, ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ, ಬೆಂಕಿ ಕೇವಲ ಒಂದರಿಂದ ಒಂದೂವರೆ ಅಡಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಹರಡಿತ್ತು; ಅಂದರೆ, ಅಷ್ಟೇ ವಾಯರುಗಳು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಿದ್ದವು. ಅದರ ಮುಂದಿನ ವಾಯರುಗಳು ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ಸುಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಒಮ್ಮೆ ವಾಯರಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಹತ್ತಿಕೊಂಡರೆ, ಅದು ಸುಡುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಈ ತರ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಲುಕದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ನಾವು ಏನು ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಣ ನೀಡಬಹುದು? ನಮ್ಮ 'ಡ್ಯಾಡ್', ಬಾಪೂರವರೇ, ಈ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಚೇರಿಯನ್ನು ಸುಟ್ಟು ಕರಗಲಾಗದಂತೆ ರಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನನಗೆ ವಿಶ್ವಾಸವಿದೆ. ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ೧೦ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ಗಳು, ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌ಗಳು, ಪ್ರಿಂಟರ್, ಸ್ಕ್ಯಾನರ್, ಟಿವಿ, ಫ್ರಿಜ್ ಮುಂತಾದ ಉಪಕರಣಗಳಿವೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ, ಪತಿಯ ಕೆಲಸದ ಫೈಲ್‌ಗಳ ೩ ಮರದ ಕಪಾಟುಗಳೂ ಇವೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸುಟ್ಟು ಕರಗಿದ್ದರೆ...? ಈ ಆಲೋಚನೆ ಬರುವಾಗಲೇ ನನಗೆ ರೋಮಾಂಚನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು 'ಇಷ್ಟೊಂದು ಅಪరిಮಿತ ಪ್ರೀತಿ ಕೇವಲ ಇವರಿಂದಲೇ' ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಕಣ್ಣೀರು ಬರುತ್ತದೆ.
ಇಷ್ಟೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಬೆಂಕಿ, ಲೋಹದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇಂಚಿನಷ್ಟು ರಂಧ್ರವನ್ನು ಮಾಡಬಲ್ಲದು, ಅದು ಕೇವಲ ಒಂದರಿಂದ ಒಂದೂವರೆ ಅಡಿ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಹರಡಿ ತನ್ನಿಂದ ತಾನೇ ಹೇಗೆ ಆರಿಹೋಯಿತು, ಇದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಾನಿ ಉಂಟಾಗಲಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಯಾವುದೇ ವಿಶೇಷ ಆರ್ಥಿಕ ನಷ್ಟವೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಬಾಪೂರವರ ಕೃಪೆಯಿಂದಲೇ ಈ ಅಸಾಧ್ಯವು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು! 'ಅವರು' ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ತರ್ಕಾತೀತ ಲೀಲೆಯನ್ನು ಬಲ್ಲರು! ಈ ಬೆಂಕಿಯ ಮೂಲಕ ನನ್ನ 'ಡ್ಯಾಡ್' ನಮ್ಮ ಮೇಲಿದ್ದ ಯಾವುದೋ ದೊಡ್ಡ ಅಪಾಯವನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಅನುಭವಗಳು ಪದೇ ಪದೇ ಬರುವುದರಿಂದ, ನಾವು ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರು ಅವರ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಸುಖ, ಆನಂದ, ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿರ್ಭಯತೆಯಿಂದ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಹ್ಯಾಟ್ಸ್ ಆಫ್ ಡ್ಯಾಡ್, ವಿ ಲವ್ ಯು ಡ್ಯಾಡ್
ಫಾರ್ ಎವರ್.... ಹೀಗೆ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತರ ಜೀವನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಣ್ಣ-ಪುಟ್ಟ ಘಟನೆಯಲ್ಲೂ ಬಾಪೂರವರ ಜೊತೆಯಿರುತ್ತದೆ, ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಅಥವಾ ಅಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ!
ಅಂತಹದೇ ನನ್ನ ಇನ್ನೊಂದು ಅನುಭವವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನಾವು ೧೯೮೯ ರಲ್ಲಿ ಲೋನಾವಲಾ ಬಳಿಯ ವಕ್ಸಯಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ್ದೆವು. ೨೦೧೩ ರಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆವು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ದಲ್ಲಾಳಿಯೊಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದೆವು. ಆದರೆ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಜೂನ್ ೨೦೧೩ ರಲ್ಲಿ, ಆ ಮನೆಯನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತು. ಇಂದು ಬಾಪೂರವರ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ 'ಅನಸೂಯ' ಎಂಬ ಸುಂದರ ಬಂಗಲೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಿದೆ.
ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಆ ಮನೆಯನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದ್ದರೆ, ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಬೆಲೆ ಕುಸಿತದಿಂದಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗೆ ಅದನ್ನು ಮಾರಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಆಗ ನಮಗೆ ಭಾರಿ ಆರ್ಥಿಕ ನಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಎಂದು ನಂತರ ನಮಗೆ ತಿಳಿಯಿತು. ಮನೆ ಮಾರಾಟ ಖಚಿತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಲು ಬಾಪೂರವರೇ ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಿದ್ದರು ಎಂದು ನಾವು ನಂಬುತ್ತೇವೆ. ಸದ್ಗುರು ಕೃಪೆಯಿಂದಲೇ ನಾವು ದೊಡ್ಡ ಆರ್ಥಿಕ ನಷ್ಟದಿಂದ ಪಾರಾದೆವು.
'ಹಾತ್ ಪಸರೂನಿ ಜವಳಿ ಘೆತ್ಲೆ, ಆನಂದಾಚೆ ಡೋಹಿ ಬುಡವಿಲೆ' (ಬಾಹುಗಳನ್ನು ಚಾಚಿ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರಿ, ಆನಂದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಸಿದ್ದೀರಿ). ಸಂತೋಷದ ಈ ಕ್ಷಣಗಳು ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ. ನಾವು ಸದಾ ನಿಮ್ಮ ಪಾದಗಳಲ್ಲೇ ಇರಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡಿ, ಇದೇ ನಮ್ಮ ನಿರಂತರ ಪ್ರೇಮಪೂರ್ಣ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಡ್ಯಾಡ್..."
॥ಹರಿ: ಓಂ॥ ಶ್ರೀರಾಮ॥ ಕೃತಜ್ಞ॥