 |
| ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರದ ಜನನ ಕಥೆ – ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳ ಪ್ರತೀಒಂದು ಜೀವದ ಕಲ್ಯಾಣವಾಗಬೇಕೆನ್ನುವ ತಳಮಳ ಮತ್ತು ರಾಮನಾಮದ ಮಹಿಮೆ. |
ರಾಮರಕ್ಷಾ ಪ್ರವಚನ- 1 ಕೇವಲ ಒಂದು ಪ್ರವಚನವಲ್ಲ, ಅದು ರಾಮನಾಮದ ಅಗಾಧ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳು ಈ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಹೇಗೆ ನೀಡಿದರು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಮನಮುಟ್ಟುವ ಕಥೆ. ಬಾಪೂ ಅವರು ಪ್ರವಚನವನ್ನು 'ರಾಮ ರಾಮ ರಾಮ' ಎಂಬ ನಾಮಜಪದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, 'ರಾಮ' ಎಂಬ ಒಂದೇ ಹೆಸರು ಸಾವಿರಾರು ಹೆಸರುಗಳಿಗಿಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಪಾಪ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮರಣದ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಈ ನಾಮ ಬಾಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಅದು ಕೇವಲ ಅಂತ್ಯವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಡಿದ ಸಾಧನೆಯ ಉತ್ತುಂಗದ ಹಂತ.
ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರ: ಕೇವಲ ಮಂತ್ರವಲ್ಲ, ಶಕ್ತಿ ಮೂಲ!
ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಕೇವಲ ಒಂದು ಸ್ತೋತ್ರವಲ್ಲ, ಅದು ಒಂದು ಜಾಗೃತ ಮಂತ್ರವಾಗಿದೆ. ಬಾಪೂ ಅವರು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಈ ರಚನೆ ರಾಮನಾಮದ ಮೂಲಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಒಂದು ತೇಜಸ್ವಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯಾಗಿದೆ. "ಓಂ ಶ್ರೀಗಣೇಶಾಯ ನಮಃ" ಎಂಬ ಸಾಲಿನಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಈ ಸ್ತೋತ್ರದ ಋಷಿ "ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿ". ಬಾಪೂ ಅವರ ಹೆಸರಿನ ಅರ್ಥವನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ: 'ಬುಧ' ಅಂದರೆ ಜಾಗೃತ, ವಿವೇಕಿ ಮತ್ತು 'ಕೌಶಿಕ' ಅಂದರೆ ಮೋಡದಂತೆ. ಹೇಗೆ ಮೋಡ ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಳೆಯಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತದೆಯೋ, ಅದೇ ರೀತಿ ಈ ಋಷಿಗಳು ಜ್ಞಾನದ ನಿಧಿ - ಒಂದು ನಿಧಿ, ಅದು ಯಾವಾಗಲೂ ತುಂಬಿ ಹರಿಯಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ, ಅದನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಅದರ ಲಾಭ ಪಡೆಯಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿರಬೇಕು.
ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರದ ಜನನ ಕಥೆ
ಈ ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳ ಜೀವನಪಯಣ ಅತ್ಯಂತ ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಪ್ರೇರಣಾದಾಯಕ. ರಾಮಾಯಣ ಕಾಲ ಮುಗಿದ ನಂತರ ಜನರು ರಾಮನಾಮವನ್ನು ಮರೆತಾಗ, ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಾರತದ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಕಾಶಿ ವಿಶ್ವನಾಥ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಶಿವ ದರ್ಶನ ನೀಡಿದರು. ಶಿವನು ವರ ಕೇಳಲು ಹೇಳಿದಾಗ, ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳು "ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಬಾಯಲ್ಲೂ ರಾಮನಾಮ ಇರಬೇಕು" ಎಂದು ಹಾರೈಸಿದರು. ಶಿವನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೇಳಿದರು, ಇದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕ್ಕೂ 'ಕರ್ಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ' ಇದೆ - ಅಂದರೆ, ಅವರ ಇಚ್ಛೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಅವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ರಾಮನಾಮವನ್ನು ಇಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಇದನ್ನು ನೋಡಿ, ಶಿವ, ಪಾರ್ವತಿ, ಗಣಪತಿ, ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ಮತ್ತು ನಂದಿ ಎಲ್ಲರೂ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಕುಳಿತರು. ತಮ್ಮ ದೇವರ ಕಷ್ಟವನ್ನು ನೋಡಿ ಬುಧಕೌಶಿಕರು ಸ್ವತಃ ಅನ್ನ-ನೀರು ಬಿಟ್ಟು ತಪಸ್ಸು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.
ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಶಿವನ ಮುಂದೆ ರಾಮ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದಾಗ, ಅದೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳ ಮುಂದೆ ಶಿವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದನು. ಬಾಪೂ ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಒಂದು ತ್ರಿಕಾಲಾತ್ಮಕ ದರ್ಶನ, ಇದು ರಾಮನದೇ ಲೀಲೆ. ರಾಮನು ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ವರವನ್ನು ನೀಡಿದನು, ಯಾರು ಬುಧಕೌಶಿಕರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾರೋ, ಅವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ರಾಮನಾಮ ಯಾವಾಗಲೂ ಇರುತ್ತದೆ.
ರಾಮನು ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳನ್ನು ಶಿವ-ಪಾರ್ವತಿಯ ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ, ಅಲ್ಲಿ ಶಿವ-ಪಾರ್ವತಿ ರಾಮನ ಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳಿಗೆ ಶಿವ-ಪಾರ್ವತಿಯ ಏಕಾಂತದ ತೇಜವನ್ನು ಸಹಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆ ತೇಜವೇ ರಾಮನಾಮ. ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳು ಆ ತೇಜವನ್ನು ಜಗತ್ತಿನ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಸಹಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅರ್ಧನಿದ್ರೆಯ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆ ಅರ್ಧನಿದ್ರೆಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬುಧಕೌಶಿಕರಿಗೆ ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಕೇಳುತ್ತದೆ, ಅದು ಒಂದು ದಿವ್ಯ ಅನುಭವವಾಗಿತ್ತು.
ಸರಸ್ವತಿಯ ಕೃಪೆ
ಬುಧಕೌಶಿಕರಿಗೆ ಬರವಣಿಗೆಯ ಅಹಂಕಾರ ಬರಬಾರದು ಎಂದು ಭಗವತೀ ಸರಸ್ವತೀ ಮಾತೆ ಲೀಲೆ ಮಾಡಿ ತಾವೇ ಲೇಖನಿಯನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಬರೆದರು.
ಮೊದಲಿಗೆ ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಯಾರು ಕೇಳಿದರು?
ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಪೂರ್ಣವಾದ ನಂತರ ಬುಧಕೌಶಿಕರಿಗೆ 'ಅದನ್ನು ಯಾರಿಗೆ ಕೇಳಿಸಬೇಕು' ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಂತು. ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಋಷಿಗಳು ಓಡಿ ಬಂದು ಅದನ್ನು ಕೇಳುವ ಮೊದಲ ಹಕ್ಕು ಅವರದು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಂತರ ಕ್ರೌಂಚ ಹಕ್ಕಿ ಮತ್ತು ಕ್ರೌಂಚಿ, ಕ್ರೌಂಚನ ಮೇಲೆ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟ ಬೇಟೆಗಾರ, ಬಾಣವನ್ನು ಮಾಡಿದ ಕಮ್ಮಾರ, ಅವನಿಗೆ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಸಿದ ಕಮ್ಮಾರನ ತಾಯಿ ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಮನು ಋಷಿಗಳವರೆಗೂ ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಮನು ಎಲ್ಲ ಮಾನವರ ಪೂರ್ವಜರು. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮದೇವ ಮತ್ತು ಶಿವಶಂಕರರು ಸಹ ಬಂದು ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಕೇಳುವ ಮೊದಲ ಹಕ್ಕು ತಮ್ಮದು ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಎಲ್ಲರೂ ಕೇಳುವ ಮೊದಲ ಹಕ್ಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಭಗವಾನ್ ಶ್ರೀರಾಮ ಸ್ವತಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾದನು. ಅವರು ಹೇಳಿದರು, ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಮೊದಲಿಗೆ ಕೇಳುವ ಅವರ ಈ ಪೈಪೋಟಿಯಿಂದಾಗಿ ಇಡೀ ವಿಶ್ವ ಇಲ್ಲಿ ಜಮಾಯಿಸಿದೆ. ಶಿವ ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಸಿದ್ದನು, ಏಕೆಂದರೆ ಇಡೀ ಮಾನವಕುಲ ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರವನ್ನು ಕೇಳಲು ಜಮಾಯಿಸಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ - "ಈ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಜೀವಿಯೂ ಇಲ್ಲ, ಅವನು ಎಂದಾದರೂ ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಕೇಳಿಲ್ಲ."
ರಾಮರಕ್ಷಾ: ಒಂದು ಅಕ್ಷಯ ನಿಧಿ
ಬಾಪೂ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ರಾಮರಕ್ಷಾ ಕೇವಲ ಒಂದು ಸ್ತೋತ್ರವಲ್ಲ, ಇದು ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಜೋಡಿಸುವ ರಾಮನಾಮದ ಅಕ್ಷಯ ನಿಧಿಯಾಗಿದೆ. ಯಾವ ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ದೇಹ, ಅಹಂಕಾರ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಮರ್ಪಿಸಿ ಶಿವನಿಂದ ರಾಮರಕ್ಷಾವನ್ನು ಕೇಳಿದರೋ, ಆ ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳಿಗೆ ತಾನಾಗಿಯೇ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಯಾವ ರಾಮರಕ್ಷಾ ಸ್ತೋತ್ರದ ಜನನ ಕಥೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆಯೋ, ಅದರ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಶಬ್ದವೂ ಅಪಾರ ಅರ್ಥದಿಂದ ತುಂಬಿದೆಯೋ, ಆ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಹಾನವಾಗಿರುತದೆ ಎಂದು ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ಪ್ರವಚನದಿಂದ ನಮಗೆ ರಾಮನಾಮದ ಮಹತ್ವ, ರಾಮರಕ್ಷಾದ ಜನನ ಕಥೆ, ಭಕ್ತಿಯ ಶಕ್ತಿ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬುಧಕೌಶಿಕ ಋಷಿಗಳ ನಿಃಸ್ವಾರ್ಥ ಭಕ್ತಿ, ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಮಾಡಿದ ಶ್ರಮದ ಅರಿವು ಆಗುತ್ತದೆ.